Vaag houden
Een onderwerp welke ik wil aankaarten kan een heikele zijn. Even de situatie schetsen. Je zit in een analyse workshop of een design brainstormsessie en je hebt het gevoel dat je maar niet tot de kern kunt komen. Er worden opmerkingen geplaatst of input geleverd die in eerste instantie wel lijken te kloppen maar waar je eigenlijk niets mee kunt. Of, er worden proefballonnetjes losgelaten waarmee allerlei suggesties worden gewekt of zaken groter gemaakt.
Al met al een situatie waar je weinig concreet mee kunt worden. De vraag is hier uiteraard ook weer. Wat zit er achter? Waarom hebben deelnemers deze instelling? Waarom worden zaken vaag gehouden.
Uit de analyse van mijn ervaringen kom ik tot een aantal conclusies. Soms hebben de mensen te weinig kennis hoe bijvoorbeeld een bedrijfsproces daadwerkelijk in elkaar zit en wat de interactie is met de omliggende wereld. Kort door bocht gezegd ontbreekt er kennis. Het vaag houden is een vorm van maskeren.
Daarnaast zie ik dat mensen bang zijn om vernieuwingen te omarmen. Door rookgordijnen op te werpen probeert men zaken te vertragen of te voorkomen dat daadwerkelijk vernieuwingen worden doorgevoerd.
Een situatie die ik helaas regelmatig tegenkom. De vraag is natuurlijk, wat kun je er aan doen?
Een techniek die ik regelmatig toepas en veel succes mee hebt is het toepassen van simulaties. Met een simulatie speel je eigenlijk het proces na waarbij in een veilige omgeving eventuele omissies helder worden. Tegelijkertijd kun je deze samen oplossen. Het voordeel van deze aanpak is dat je impliciet bij de deelnemers de kennis opbouwt en voorbereid op de nieuwe wereld.
