Het V-model, Back to the future
Samen met Egbert Bouman en Jan Jaap Cannegieter heb ik een thema avond voor Testnet verzorgd met betrekking tot het V-model. Ieder presenteerde zijn eigen variant op het V-model. De centrale vraag was of het V-model nog wel van toepassing kan zijn in deze moderne, snel wijzigende markt. Mijn conclusie is dat het V-model nog steeds springlevend is en met wat creatief denkvermogen in veel situaties nog goed van toepassing kan zijn.
Zelf heb ik een variant gepresenteerd op het V-model om het moment van de aanwezigheid van documentatie en resources inzichtelijk te maken. Deze variant is niet nieuw. Zo’n 15 jaar geleden heb ik deze variant bedacht om problemen in een project op te lossen. In dit project liepen de emoties nogal hoog op. Een deel van het project had de eis neergelegd dat alle documenten vanaf de start van het project beschikbaar moesten zijn. Natuurlijk is dat niet reëel te noemen maar overtuig de mensen maar dat het ook anders kan! Ik heb lang nagedacht hoe je de betrokkenen duidelijk kon maken dat dit niet nodig was. Aan de hand van het double V-model van Paul Gerrard kreeg ik het idee van een tripple V. Wat houdt deze tripple V nu eigenlijk in? Het double V-model zet naast iedere ontwikkelstap een mogelijke teststap. Dat kan een review zijn maar ook bijv. een systeemtest. De derde V die ik er naast had geplaatst was, wanneer je bepaalde documenten nodig had in het project. Op deze wijze werd al snel duidelijk dat je bijv. geen werkinstructies nodig hebt op het moment dat je nog aan het nadenken bent over de requirements.
Op dezelfde wijze kun je snel aangeven wanneer je bepaalde resources nodig hebt. Daarbij blijkt dat je in de opstartfase van een project juist heel veel verschillende type resources nodig hebt. De aard van de betrokkenheid verandert in de loop van het project.
Onderstaande figuur geeft een overzicht van de tripple V-variant:
Door op deze wijze de benodigde zaken inzichtelijk te maken kon ik de discussie indertijd snel en effectief beëindigen. De vraag is natuurlijk, is een dergelijke toepassing in de hedendaagse ontwikkelmethodieken nog toepasbaar. Ik kan daar een volmondig” JA” op geven. In een agile omgeving zet je de juiste mensen bij elkaar en bepaal je gezamenlijk welke documentatie noodzakelijk is om de release/project tot een succesvol einde te brengen. 15 jaar geleden heb ik dat gedaan met het V-model als kapstok. Je kunt je afvragen wat er daadwerkelijk nieuw is onder de zon? Dat brengt voor mij mee dat het V-model nog steeds springlevend is en goed toepasbaar in diverse situaties. Kortom, back to the future!
